Bildungstudent Isa aan het woord: "Eigenlijk zocht ik Bildung zonder dat ik het door had."

Waarom de Bildung master?

Al in 2015 hoorde ik het woord ‘Bildung’ rondzingen onder studenten. Ik was actief betrokken bij de studentenprotesten in Amsterdam, omdat ik niet met lede ogen wilde toezien hoe door aanhoudende bezuinigingen en hervormingen het hoger onderwijs, wat ik erg belangrijk vind, verder zou verschralen. Bovendien miste ik een soort diepere persoonlijke betrokkenheid in het onderwijs, dat je niet alleen het gevoel hebt dat het ertoe doet waar je je mee bezig houdt, maar dat dit ook reflecteert in je manier van handelen in de wereld. Het gevoel dat het belangrijk is wie jij bent, wat je doet, welke keuzes je maakt, wat voor ‘impact’ je hebt op je omgeving. Dat dat belangrijker is dan hoge cijfers, het behalen van een diploma an sich. Eigenlijk zocht ik ‘Bildung’ zonder dat ik het doorhad.

Pas in 2018 heb ik me, na een tussenjaar waarin ik nog steeds met idealen, dromen en ideeën zat maar weinig handvatten om echt aan de slag te gaan, aangemeld voor het Jaarprogramma. De ervaringsavond met Hans Schnitzler gaf de doorslag. Hij had het over de filosoof Zygmunt Bauman, over de vloeibaarheid van onze tijd, in werk, relaties, en zelfbeeld – en over het verlangen, of het streven, om ‘uit een stuk’ te worden. Dat raakte me – niet voor niets had ik mijn studie aan AUC afgesloten met een filosofische scriptie over het begrip ‘authenticiteit’. Ik wilde zo graag in overeenstemming met mijn eigen waarden en gevoel gaan leven, en ik voelde toen dat Bildung me kon helpen dit tastbaar en concreet te maken.

‍

''Ik wilde zo graag in overeenstemming met mijn eigen waarden en gevoel gaan leven, en ik voelde toen dat Bildung me kon helpen dit tastbaar en concreet te maken.''

‍

Wat ben je nu aan het doen?

Vooral aan het schrijven. We bevinden ons nu in de podia fase van het masterjaar en ik heb nu de ruimte om daar helemaal in te duiken. Eind 2018 ben ik geselecteerd voor een talentontwikkelingstraject genaamd WOLK, vanuit Talent Hub Brabant. Dat houdt in dat ik tot juni 2020 aan de slag ga met een mentor en redacteur aan een individueel ontwikkelingstraject als schrijver. Naast, natuurlijk, het schrijven zelf, ga ik me richten op beter leren performen, de zakelijke kant van het schrijverschap, time-management, dat soort dingen. Momenteel werk ik aan een aantal gedichten en een kort verhaal, over een man van middelbare leeftijd die hoopt zijn leven om te gooien, en een rolletje krijgt in een soap als figurant, maar dit véél te serieus neemt.

‍

Wat heb je het afgelopen jaar overwonnen?

Ik heb het al vaker van mensen gehoord, maar dit Bildungjaar heb ik echt gezien hoe streng ik voor mezelf ben, hoeveel ik ‘moet’. Hierdoor was ik 6 dagen per week aan het werk en toch niet tevreden, over veel dingen onzeker. Ik heb zelfs een maand lang nauwelijks kunnen slapen. In het laatste jaar van mijn bachelor heb ik ook last gehad van burn-outklachten, dus ik was bang dat ik weer in mijn oude valkuil was getrapt. Ook tijdens Bildung begon ik met een enorm ambitieus plan om schrijfcursussen te organiseren voor mensen die hier normaliter geen toegang toe hebben, en een platform te bouwen waarop ik de verhalen die eruit kwamen zou publiceren. Het liefst wilde ik dit binnen drie maanden gerealiseerd hebben, en dan ook nog naast WOLK. Door veel gesprekken met mijn klasgenoten, gidsen, en workshops van verschillende gastmeesters ben ik gaan inzien hoe resultaatgericht ik nog steeds denk, en hoe onrealistisch hoog mijn verwachtingen zijn van mezelf. Ik zal denk ik altijd wel ambitieus blijven, maar dat ongezonde heb ik inmiddels echt los kunnen laten. Ik voelde me net een kind toen ik tot het revolutionaire inzicht kwam: als je haalbare doelen stelt, kun je ze ook echt halen! Dat heeft me veel zelfvertrouwen gegeven. Juist door meer ontspannen en met plezier te werken, ben ik nu echt stappen aan het maken.

‍

''Als je haalbare doelen stelt, kun je ze ook echt halen! Dat heeft me veel zelfvertrouwen gegeven. Juist door meer ontspannen en met plezier te werken, ben ik nu echt stappen aan het maken.''

‍

Heeft Bildung je iets gegeven?

Het woord ‘proces’, haha. Mijn hele leven heb ik hoge cijfers gehaald, en op die manier ben ik mijzelf ook gaan identificeren, aan de hand van mijn prestaties. Dat heeft een hele tijd, ook tijdens mijn bachelor, de lol uit het leren gehaald. Bij Bildung krijgen we geen cijfers, maar wordt héél veel aandacht besteed aan het leerproces. Aan het stellen van je eigen leerdoelen, en een intrinsieke, in plaats van extrinsieke, maatstaf voor succes. Deze procesgerichtheid, in plaats van resultaatgerichtheid, heeft me veel vrijheid gegeven om te experimenteren en fouten te maken, en me het plezier van het leren zélf terug gegeven. Mijn leertraject is nu de basis van wat ik doe, in plaats van een bijproduct. Ik ben veel milder gaan kijken naar mezelf, en mijn proces. Ik heb meer zelfvertrouwen en minder angst. Of in elk geval, ik kan beter met angst omgaan.

‍

''Ik ben veel milder gaan kijken naar mezelf, en mijn proces. Ik heb meer zelfvertrouwen en minder angst. Of in elk geval, ik kan beter met angst omgaan.''

‍

Hoe was de groep?

Het deel uitmaken van een groep was hiervoor enorm waardevol. Vanaf de eerste dag werd ons gevraagd om ons kwetsbaar op te stellen, en onszelf te introduceren met een mini-autobiografie. Ik dacht gelijk: ‘oh jee, als ik nu de mindere dingen vertel, kleurt dat gelijk iedereens beeld van mij.’ Het was heel spannend, maar ook relativerend en schepte gelijk een band. Iedereen heeft wel eens vervelende dingen meegemaakt. Om te kunnen accepteren: ‘Dit is blijkbaar waar ik nu sta, en dat is oké,’ was een krachtig begin van het jaar. Die kwetsbaarheid is tijdens de modules vaak terug gekomen in de oefeningen, en heeft ons hecht gemaakt. Soms, in discussies tijdens een gastcollege, had ik ook wel eens het gevoel ergens alleen voor te staan. Dat was lastig, ik begreep niet altijd hoe mensen ergens zo anders tegenover konden staan. Maar eens ‘alleen’ ergens voor staan heeft me ook gesterkt, en gaandeweg ben ik de onderlinge verschillen juist meer gaan waarderen, en minder als bedreiging gaan zien.

‍

''Het was heel spannend, maar ook relativerend en schepte gelijk een band.''

‍

Voor iedereen die twijfelt om het Bildung masterjaar te doen

Ik zou iedereen, van basisschoolleerlingen tot bejaarden, Bildung onderwijs gunnen. Hopelijk sijpelt het door in alle onderwijsinstellingen van Nederland, en wordt het snel toegankelijker.

‍

Wat betreft het masterjaar: iedereen heeft zijn eigen redenen om zo’n Bildungjaar wel of niet te doen. Voor wie twijfelt, zou ik zeggen: kom in beweging, kom in gesprek. Door jezelf de juiste vragen te stellen kun je de beste overwegingen en besluiten nemen. Ik heb zelf gemerkt dat het alleen al helpt als er iemand met aandacht naar je verhaal luistert, en die aandacht is er bij de Bildung Academie.

‍

Meer informatie en de mogelijkheid om je in te schrijven vind je hier.